EEN TIP VOOR XANDER EN RON (NOS): BEL MARTIN GRAVELOTTE (VOLT) !

En weer verwoesten de #MeToo golven die Nederland momenteel overspoelen de reputatie van een bekende Nederlander. De pechvogel is deze keer Nilüfer Gündogan, lid van de Tweede Kamer voor het keurige VOLT. Keurig althans in de ogen van de VOLT’ers zelf en van het politiek correcte intellectualistische deel van ons electoraat. 

Omdat VOLT, ondanks de air van fatsoen, transparantie en integriteit, in alle talen zwijgt over de redenen voor Gündogans schorsing wegens ‘grensoverschrijdend gedrag’ moeten we het doen met informatie uit de derde hand waaruit we kunnen afleiden dat er in deze casus geen seksuele grenzen zijn overschreden, maar andere. Welke? U mag het zeggen, want VOLT houdt alle deuren en ramen potdicht. Ook al zou er geen sprake zijn van seksuele intimidaties maar van ander onacceptabel gedrag, dan toch is in dit tijdsgewricht de link met #MeToo meteen gelegd als je het woord ‘grensoverschrijdend’ bezigt. Het woord alleen al is een machtig wapen geworden. Niet voor niets gingen op Twitter foto’s rond die suggereerden dat Gündogan seksueel de fout in was gegaan. 

woedeuitbarstingen

Nilüfer zelf liet weten geen idee te hebben waarom zij buitenspel is gezet. Geruchten gaan dat ze zich intimiderend zou hebben gedragen tegenover een of meerdere ondergeschikten. Het woord ‘woedeuitbarstingen’ viel. Hey, dacht ik, dat komt me bekend voor sinds ik ooit gebeld werd door VVD-leider Mark Rutte en helemaal verrot gescholden omdat ik, toen nog een ‘prominente’ VVD’er, publiekelijk een van de VVD-lijn afwijkend standpunt had ingenomen. Velen kunnen getuigen van Ruttes woedeuitbarstingen en nog steeds is hij de minister-president. Waarom zou dit voor een Kamerlid reden tot struikelen zijn? Als iemand zich in werkverhoudingen onredelijk gedraagt los je dat intern op en niet met publieke verklaringen over grensoverschrijdend gedrag, zonder nadere uitleg. 

hypocriet gedrag

Wat ook de reden voor haar schorsing is en hoe beroerd betrokkene zich misschien heeft gedragen, de manier waarop de ‘keurige’ VOLT-leiding een onwelgevallige collega het ravijn induwt roept nare herinneringen op aan de wijze waarop in voormalige Oosteuropese communistische kringen werd afgerekend met personen die om welke reden dan ook uit de gratie waren geraakt. Medio jaren ‘80 woonde ik enkele jaren in een communistisch land, waar ik van nabij heb gezien hoe mensen onzichtbaar werden gemaakt, tot nooit iemand nog naar hen vroeg. Alleen al het enkele uiten van een beschuldiging tegen een persoon was reden voor anderen om afstand te nemen en loyaliteit te laten varen. Je wist immers nooit hoe het op jouzelf kon terugslaan. Ik heb er een diepe walging aan overgehouden voor stiekem en hypocriet gedrag. Zo’n VOLT-zaakje kan me echt woedend maken. Welke idioot verzint zoiets? Zeg dan gewoon wat het punt is en leg je dilemma’s op tafel. Misschien is Nilüfer Gündogan een verschrikkelijk mens, maar dit geheimzinnige gedoe botst frontaal met de pretenties van VOLT. Wat een stuitende hypocrisie! 

NOS

Vraag is intussen: waar zijn Xander van der Wulp en Ron Fresen? Toen de labiele, psychisch gestoorde Cornelia Klaster een #MeToo kans rook om haar frustraties wegens afgewezen klachten over seksueel grensoverschrijdend gedrag van PvdA’er Gijs van Dijk de vrije loop te laten stonden onze NOS-helden meteen op haar stoep met camera en microfoon om die maffe kletsmeier een ongekend nationaal podium te bieden (www.geertdales.com/NOS-en-Cornelia). Nu hebben de journalistieke speurneuzen nog geen begin van een nieuwswaardig verhaal over de diepere achtergronden bij VOLT weten te produceren. Wat is dit voor prutswerk?

Ik zal de heren een handje helpen. Recent liet VOLT zich ook al van de meest hypocriete en intimiderende kant zien toen de nummer 4 op de VOLT-kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen in Amsterdam zonder pardon de goot in werd getrapt omdat hij 17 jaar geleden een lullig romannetje had gecomponeerd waarin fictieve gemeenteambtenaren een seksistische visie op aantrekkelijke stagaires zouden hebben ontwikkeld. Let wel: fictie! Desalniettemin werd deze flauwekul anno 2022 vertaald naar Gravelotte zelf, die de verdenking op zich geladen kreeg een seksist te zijn. Kennelijk had de VOLT-leiding, als dat schrijfsel een probleem zou zijn, vergeten Gravelottes antecedenten na te trekken. Over het boek was in 2005 immers al een hoop kabaal geweest. Dat vooral omdat gemeentesecretaris Erik Gerritsen, de latere secretaris-generaal van VWS en net als Gravelotte voorzien van een goed gevoel voor humor, 9000 euro ter beschikking had gesteld om de hele oplage op te kopen en te benutten als relatiegeschenk. 

Martin Gravelotte, destijds directeur van een gemeentelijke dienst, schreef in zijn vrije tijd met een collega de roman ‘Waterlooplein 2’ -voor wie het niet weet, dat is het adres van het Amsterdamse stadhuis- waarin de gemeentesecretaris zich van het leven berooft en enkele ambtenaren, op zoek naar het motief, het op een neuken zetten met aantrekkelijke jonge vrouwen. Ik ken de publicatie omdat die mij, als oud-wethouder van Amsterdam en bekende van de auteur, werd toegestuurd bij wijze van presentexemplaar. Eerlijk gezegd vond ik het een flutboek, dat dan ook al snel in het ronde archief lag. Nooit heb ik er nog een gedachte aan gewijd. Tot vorige week. 

schandaal

De gewezen VOLT-kandidaat Gravelotte ken ik als een intelligente, droog-humoristische tongue-in-cheek (oud-)ambtenaar waarmee je lachen kon. In niets herinner ik me een vieze man of een foute seksist. Integendeel. Ik ben er dan ook van overtuigd dat groot onrecht is aangericht door hem onverhoeds van een zeer verkiesbare plek en mogelijk een wethouderschap af te gooien omdat er op het Amsterdamse stadhuis nog enkele gefrustreerde oud-collega’s van Gravelotte rondlopen die het #MeToo sentiment aangrijpen om af te rekenen. Het is zo’n grof schandaal dat ik me niet anders kan voorstellen dan dat hij woedend moet zijn en vast wel zin heeft om die VOLT-hypocrieten eens flink te grazen te nemen. Wie in eigen kring iemand zo onderuit trekt kan rekenen op represailles. 

Dus Xander en Ron: doe deze keer wat jullie met Gijs van Dijk grotelijks verprutsten en hijs deze meneer op het schild voor de opening van het NOS-journaal. Dat wordt een veel relevanter item dan de kletskoek van een labiele, deerniswekkende vrouw, over welke journalistieke blamage door de NOS nog immer geen enkele publieke verantwoording is afgelegd.

Geert Dales

15 februari 2022

(Aan/afmeldingen voor updates op deze website via www.geertdales.com/contact)