VERZETSKRANT HET PAROOL NU LAF MEIDENBLAADJE

Kritiek op columnmisbruiker, kattenmoordenaar en Gijs van Dijk-stalker Tinkebell komt niet door de Pravda-censuur

Ooit was Het Parool een krant met aanzien en gezag. Aan het in 1940 als verzetskrant begonnen dagblad waren grote namen verbonden, zoals Gerrit Jan van Heuven Goedhart, H.B. Wiardi Beckman, Koos Vorrink, Simon Carmiggelt en Matthijs van Nieuwkerk. Sterk geprofileerde, karaktervolle en belezen hoofdredacteuren als Herman Sandberg, Sytze van der Zee en Wouter Gortzak lieten via radio en tv, in dagbladpublicaties en hun boeken flink van zich horen en drukten een stempel op het maatschappelijk debat. Zoals het de chef van een gezaghebbende krant betaamt.

hippe online-meid

Tegenwoordig staat daar Kamilla Leupen aan het roer. Dat niemand haar kent is niet verwonderlijk. Had de krant ooit een oplage van 324.000 en hoofdredacteuren van naam en faam, vandaag de dag is daar nog een schamele 38.000 van over en zit er een hoofdredacteur die vooral de hippe online-meid uithangt en geen enkele journalistieke scoop op haar naam heeft staan. Over hoofdredacteur Leupen bestaat dan ook geen Wiki. Er is simpelweg niets te melden. Wie haar naam intoetst op Google krijgt als eerste hit een interviewtje in het dames- annex roddelblad Nouveau met wat modieus gewauwel over vrouwelijk leiderschap: “de opperaap op de apenrots is aan het verdwijnen”. 

lolligheid in plaats van onderzoeksjournalistiek

Een paar jaar geleden stond Het Parool op de rand van faillissement. Om de kosten te drukken werden vijftien redacteuren de deur uitgezet, met de bijbehorende gevolgen voor de journalistieke kwaliteit. In plaats van gedegen binnen- en buitenlandse verslaggeving of onthullende onderzoeksjournalistiek concentreerde Het Parool zich op lokale lolligheden van het kaliber ‘Dit kan beter’ (over verkeerd geplaatste lantaarnpalen of een plotsklaps eindigend trottoir) en het -in weerwil van de geuzennaam  ‘De krant van Amsterdam / vrij, onverveerd’- kritiekloos observeren van het overwegend uit vrouwen bestaande linkse Amsterdamse stadsbestuur.

De integriteitsschandalen over oud NPO-baas Shula Rijxman, thans een opzichtig falende wethouder Zorg, die kwaliteitsjournalist Ton F. Van Dijk van HP/DeTijd via dat blad en in de podcast Koster&VanDijk van BNR blootlegde haalden vele media, maar nimmer Het Parool. De onthutsende strapatsen van Amsterdams hoogste bestuurder burgemeester Femke Halsema waarover ik momenteel het boek www.geertdales.com/rechtse-privileges-voor-een-linkse-burgemeester aan het schrijven ben hebben tot dusverre ook geen van allen de krant gehaald. Niet alleen omdat onderzoeksjournalistiek niet de sterkste kant is van het Parool en ze daar geen benul hebben wat gaande is, maar ook omdat slecht nieuws over linkse vrouwelijke bestuurders niet door de censuur komt. 

Pravda-censuur

Want censureren van onwelgevallige meningen doet de voormalige verzetskrant als de Pravda, het roemruchte dagblad van de Communistische Partij in de voormalige Sovjet-Unie. Daarvoor hanteren ze, naast eenzijdige berichtgeving, twee trucs. De eerste is dat je na een ingezonden brief die ter redactie slecht valt de desbetreffende redacteur op je dak krijgt. De tweede is dat Het Parool voorgeeft zonder condities vooraf anders dan de lengte (‘maximaal 600 woorden; de redactie behoudt zich het recht voor stukken in te korten’) open te staan voor kritiek, maar als die niet bevalt gaat schermen met niet eerder bekendgemaakte ‘spelregels en journalistieke normen’ waaraan het ingezonden stuk niet zou voldoen. Waarna het in de prullenbak verdwijnt. Regels achteraf, daar waren ze in de Sovjet-Unie ook goed in.

redacteur op je dak

Bij Het Parool werkt de journalist Bas Soetenhorst. Zijn specialiteit is negatief schrijven over de Amsterdamse Noord-Zuid metrolijn. Als toenmalig wethouder die bestuurlijk verantwoordelijk was voor het definitieve aanlegbesluit ben ik vaak mikpunt van zijn kritiek geweest. Dat mag. Sterker nog, het hoort bij zijn vak. Wat niet bij zijn vak hoort is doorgaan met die negatieve schrijverij op een moment dat studies van onafhankelijke deskundigen een en andermaal hebben uitgewezen dat die metrolijn een doorslaand succes is geworden. Ga er zelf maar even inzitten, willekeurig op welk moment van de dag en je ziet dat ik niet overdrijf. Dan heb ik het nog niet over de economische impulsen die het tracé teweeg heeft gebracht. Positief nieuws over de NZL wordt in Het Parool steevast weggemoffeld in kleine berichtjes. Soetenhorst daarentegen mag pagina na pagina voltikken om te betogen dat die metrolijn -vervoersprognose voor 2030 al in 2021 gehaald- een grote mislukking is.

Toen ik in november 2021 in een ingezonden brief zijn aanpak met feiten bestreed werd die niet afgedrukt, maar kreeg ik een e-mail van Soetenhorst dat de redactie hem had gevraagd rechtstreeks naar mij te reageren. Dat deed hij met een herhaling van het betoog uit zijn eerdere Paroolpublicaties. Toch een opmerkelijke aanpak van de voormalige verzetskrant om kritiek te pareren. 

Tinkebell

Bij het Parool is ook Katinka Simonse actief. Onder de artiestennaam Tinkebell mag zij elke week een kwartpagina vullen als columniste. Tinkebell is een knettergekke kunstenares die ooit haar kat doodde om van de huid een handtasje te maken. Zwart was het beest. Uit een recente tweet op haar Twitter-account blijkt dat er thans een witte kat in huize-Simonse verblijft. Binnenkort zal er dus ook een wit handtasje aan Tinkebells pols hangen. Over die poes kletste ze onlangs haar column vol (“Mijn kat voelt zich priiima”). Niveau Nouveau, zullen we maar zeggen. 

Waarom deze malloot columnist is bij het Parool, waar haar grote namen voorgingen als Simon Carmiggelt, Ischa Meijer, Theo van Gogh en Martin Bril laat zich raden. Zet een hippe paarse bril op, doe een beetje gek en daar is het contract van Kamilla Leupen al. 

schaamteloos misbruik

Ik zou me er verder niet druk over maken -gewoon niet lezen- ware het niet dat Tinkebell schaamteloos haar column misbruikt voor een persoonlijke afrekening met een man waarmee ze ooit onmin kreeg. Die man is het voormalige PvdA Tweede Kamerlid Gijs van Dijk. Vaak doet ze dat verhuld, in een betoog dat de argeloze lezer niet meteen herkent als de zoveelste aanval op Van Dijk. Zoals op 1 februari 2022 in een column die ging over ‘gevaarlijke mannen’. Dat ze in werkelijkheid over Van Dijk schreef werd kort daarna duidelijk toen bleek dat Simonse alias Tinkebell in het geniep toenmalig PvdA-leider Lilianne Ploumen wijs had gemaakt dat Van Dijk, met wie ze een kortstondige affaire beleefde, zich had bezondigd aan seksueel grensoverschrijdend gedrag. Om haar geloofwaardigheid kracht bij te zetten haaldeTinkebell er een collega-mafklapper bij. Ene Cornelia Klaster, wier eerdere klachten over Van Dijk al twee maal door de PvdA waren onderzocht en als ongegrond afgewezen. Wegens stalkgedrag was ze zelfs geroyeerd. Ploumen trapte in Tinkebells val en zegde Van Dijk de wacht aan. Het NOS-Journaal deed de rest (www.geertdales.com/nos-en-cornelia).

Inmiddels weten we dat de aantijgingen jegens Van Dijk ongegrond waren. Hij kreeg excuses van de PvdA-voorzitter, maar is wel baan, politieke carrière en veel geld aan advocatenkosten kwijt. Dat Esther-Mirjam Sent nog steeds voorzitter van de PvdA is mag gerust een schandaal heten (www.geertdales.com/waarom-zit-die-pvda-voorzitter-er-nog). Nog nadat al gebleken was dat de aantijgingen lasterlijke flauwekul waren zegde ze in een telefoongesprek met een krijsende Tinkebell toe om op zoek te gaan naar dirt over Van Dijk, teneinde achteraf rechtvaardiging te vinden voor diens val. 

Dat Tinkebell nog immer haar Parool-column heeft is eveneens een schandaal. Tal van keren misbruikte ze dat podium om gram op Van Dijk te halen, meermaals zelfs door openlijk diens naam te noemen en allerlei details uit zijn privéleven op straat te gooien, onderwijl haar minieme rol in Van Dijks leven -drie dates- opblazend tot de proporties van een bedrogen echtgenote.

vrouwenhater en zwendelaar

Op 28 december 2022 wijdde ze haar column grotendeels aan mij. ‘Koning der misogyniteiten’ oordeelde ze op basis van willekeurig bij elkaar geraapte citaten uit mijn blogs. Voor wie het niet weet: ‘misogynie’ is vrouwenhaat. Waarom haar toorn zich op mij richtte? Omdat ik het bij herhaling, vanaf de eerste dag dat de zaak losbarstte, voor Van Dijk -die ik helemaal niet kende- heb opgenomen en daarin gelijk kreeg. Dat zint Tinkebell niet en daarom moest ook ik klappen krijgen. Via haar column in Het Parool.

Ik vroeg en kreeg van hoofdredacteur Kamilla Leupen ruimte voor een weerwoord. Haar chef opiniepagina Jessica Kuitenbrouwer stond mij 450 woorden toe. Die vulde ik met een verhaal waar Tinkebell niet blij van geworden zou zijn. Daarna meldde zich per e-mail Noor Tonkens, chef van de eindredactie van opiniepagina ‘Het Hoogste Woord’. Dat de bijl in mijn stuk moest. Cornelia Klaster kwam erin voor en ‘die kan zich niet verdedigen’. “Ik ga niet met u in discussie”, voegde ze er meteen aan toe. Ik weigerde deze censuur en legde de cruciale rol van Klaster in Tinkebells persoonlijke vendetta uit. Er kwam geen reactie.  

Even later verscheen op Tinkebells Twitter-account de tekst ‘Zwendelaar Geert Dales’ en een oproep aan haar lezers of iemand nog smerige verhalen over mij kon leveren. Ik zal niet beweren dat Noor Tonkens de columnist ingelicht heeft, maar uitsluiten doe ik het ook niet. Toen ik eindredactrice Tonkens nogmaals mailde, nu met een screenshot van Tinkebells lasterlijke tweet en zei ervan uit te gaan dat mijn stuk alsnog integraal geplaatst zou worden mailde ene Eline Besselink, ook al van die eindredactie. Kort samengevat: u kunt de boom in.

doodschamen

Wegens vakantie van hoofdredacteur Kamilla Leupen, chef opiniepagina Jessica Kuitenbrouwer èn chef eindredactie Noor Tonkens meldde ik me bij adjunct-hoofdredacteur Michiel Couzy, een van de weinigen in de Paroolleiding die nog niet aan het skiën was. Ook hij was resoluut. Mijn stuk kon echt niet. Er waren ‘spelregels’ en ‘journalistieke normen’ en daaraan voldeed mijn bijdrage niet want ik zou die arme Cornelia Klaster pijn doen en die kon zich niet verdedigen. Dat columnist Tinkebell om louter persoonlijke redenen bagger over mij publiceerde paste blijkbaar prima in Parools ‘regels van het spel’ en journalistieke normen. Mijn vraag waarom mij die spelregels en normen niet tevoren kenbaar waren gemaakt en of ik die even mocht inzien kreeg als antwoord: “Ik heb onze overwegingen uiteengezet en daar laat ik het bij”.

Tot zover Het Parool als een serieus te nemen krant. Het is maar goed dat de grote namen waarop Het Parool decennialang zijn uitstekende reputatie kon vestigen dit niet meer meemaken. Ze zouden zich doodschamen voor het laffe meidenblaadje dat hun verzetskrant is geworden. 

Geert Dales

5 januari 2023

(Aan/afmeldingen voor updates op deze website via www.geertdales.com/contact)

(zie ook www.geertdales.com/crowdfunding-de-vleesetende-vegetariers en www.geertdales.com/rechtse-privileges-voor-een-linkse-burgemeester)