(Tekst in bewerking / niet voor publicatie)
BINNENHOFKLUCHT LEGT ARROGANTE BETWETERIJ HAAGSE POLITICI BLOOT
‘Meer Haagse regie’ zou budgetoverschrijding en vertragingen tegengaan, maar nergens grotere zeperds dan bij Rijksprojecten. Toontje lager lijkt gepast.
Het was een even treurnis- als lachwekkend verhaal in De Telegraaf van zaterdag 4 maart 2023. Al weer is er bij de renovatie van het Binnenhof, het complex waar ons parlement tot voor kort gevestigd was, sprake van nieuwe budgetoverschrijdingen en verdere vertraging. Nu al is het, toch al niet geringe, budget met 50% overschreden en de oplevering met minstens drie jaar vertraagd. Niets wijst erop dat het hierbij blijft. Een zeperd van rond een miljard euro ligt in het verschiet. En dat niet voor een of ander technisch hoogstandje, maar voor het oplappen van een ouwe tent.
Verantwoordelijk voor dit drama zijn het Rijksvastgoedbedrijf en de desbetreffende bewindspersoon. Destijds Stef Blok (VVD), daarna Raymond Knops (CDA) en thans Hugo de Jonge (CDA). Maar ook Kamerleden spelen een belangrijke rol in dit drama. Het is immers de Tweede Kamer zelf die de opdrachtgever is en het budget alsmede de planning vaststelde, op basis van stukken die waren opgesteld door een commissie bestaande uit Kamerleden.
Dat zijn dezelfden die vooraan stonden om kritiek te leveren op decentrale overheden als er weer eens ergens een of ander bouwproject ontspoorde in geld en tijd. Oh, wat wisten ze het altijd goed op het Binnenhof. Schande werd er gesproken van de lokale prutsers die de kosten niet in de hand wisten te houden. ‘Meer Haagse regie’ was nodig. Dan zou het afgelopen zijn met provinciale of lokale budgetoverschrijdingen zoals bij de zeesluis in IJmuiden of de Amsterdamse Noord-Zuid metrolijn.
Het tegendeel blijkt waar. Het geheel onder centrale ‘Haagse’ regie staande project Zuidasdok is inmiddels uitgelopen op het allergrootste budgetoverschrijdingsdrama ooit. Geen enkele deadline is tot dusverre gehaald, terwijl het project nog niet eens halverwege is en de moeilijkste delen nog moeten komen. De Binnenhofklucht nadert in percentages budgetoverschrijding en vertraging in tijd het dokdrama en ook daar moet het moeilijkste gedeelte nog beginnen. ‘Haagse regie’ blijkt louter arrogante bluf van betweters die er, eenmaal zelf aan het roer, niets van bakken.