HOE DE NOS OP JACHT NAAR #METOO SENSATIE EEN LABIELE VROUW OP HET SCHILD HEES

Gaat Cornelia Klaster Rian van Rijbroek achterna door de scoringsdrift van Xander van der Wulp en Ron Fresen?

Het is natuurlijk ongepast om te oordelen op basis van iemands uiterlijk, maar toen ik op 29 januari 2018 de ‘cyber expert’ Rian van Rijbroek zag optreden bij het NOS-actualiteitenprogramma Nieuwsuur wist ik in één oogopslag dat daar een charlatan aan tafel zat. Of misschien wel een idioot. Niet alleen praatte ze heel raar -dat zou nog een spraakgebrek kunnen zijn waar niet om te lachen valt- maar het was vooral haar oogopslag, het niet knipperen met de ogen, de wonderlijke haakse wenkbrauwen en de bizar bevroren grijns die bij mij de alarmbellen deden rinkelen. Deze vrouw spoorde niet helemaal.

Interviewster Mariëlle Tweebeeke, die tijdens het gesprek steeds bezorgder begon te kijken, moet hetzelfde gedacht hebben. Het duurde niet lang voordat de zelfbenoemde cyber-expert, naar zeggen van Tweebeeke werkzaam als hacker voor geheime diensten, door de mand viel als een grenzeloze fantast. Gevalletje pseudologia fantastica, waar er veel van rondlopen (www.geertdales.com/liegen-is-niet-normaal). De redactie van Nieuwsuur, het programma dat zich graag laat voorstaan op zijn hoge journalistieke kwaliteit, wist kennelijk niet dat uiterlijke kenmerken veel kunnen zeggen over iemands geestesgesteldheid. In ieder geval hadden ze hun huiswerk slecht gedaan. Van Rijbroek stond al langer te boek als een omstreden figuur. Haar optreden bij Nieuwsuur was dan ook een regelrechte blamage voor de NOS.

Cornelia kletst

Aan dit geval moest ik denken toen ik op dinsdag 8 februari 2022 naar het NOS-Journaal keek. In beeld kwam een vrouw met een opvallend kolossale verschijning qua lijf, hoofd en haar, een opmerkelijke oogopslag, een verwrongen mond en een merkwaardige dictie. Het meest bedenkelijke was de grote kloof die gaapte tussen haar verhalen over grensoverschrijdende bejegeningen door een prominent PvdA-Kamerlid en het weinig erotiserende beeld dat haar algehele verschijning opriep. Het eerste wat ik dacht was: hier klopt geen ene mallemoer van. Die vrouw, luisterend naar de Bordewijkachtige naam Cornelia Klaster, kletst uit haar nek. Rondvraag in de vrienden- en kennissenkring leverde dezelfde mening op, ook al bracht de NOS haar verhaal buitengewoon prominent, als openingsitem van het Journaal. 

zoete koek

Natuurlijk moet je voorzichtig zijn met zo’n oordeel, zeker in deze hypergevoelige #MeToo tijden. Voor je het weet blijkt het Kamerlid dat door haar op spectaculaire wijze aan de schandpaal werd genageld inderdaad een seksueel roofdier. Dat Gijs van Dijk diezelfde dag was opgestapt, naar eigen zeggen omdat hij in de privé-relationele sfeer ‘niet altijd eerlijk was geweest’, gaf voeding aan de geloofwaardigheid van het verhaal van de vrouw, al werd geen enkel ondersteunend bewijsmateriaal geleverd door de NOS. Zelfs niet een mededeling dat haar appverkeer met Van Dijk was ingezien en akkoord bevonden. Xander van der Wulp en Ron Fresen, toch niet de minsten in journalistiek Nederland, slikten het verhaal als zoete koek. Misschien was het vertrek van Van Dijk wel gerechtvaardigd, maar niet op grond van de klachten van Cornelia Klaster. Of was er feitelijk weinig aan de hand, maar wilde Van Dijk de ongetwijfeld confronterende publieke verdediging niet aan. Rechercheurs en advocaten kunnen vertellen hoe ten onrechte van een misdrijf verdachten onder druk tot een bekentenis kunnen komen, terwijl zij het feit niet hebben gepleegd.

‘zou hebben’

Dit leek mij een zaak die serieus onderzoek vergt alvorens er zo prominent mee naar buiten te gaan. Van zo’n onderzoek door de NOS is nergens gebleken. Zo bezigde Van der Wulp de tekst ‘De PvdA zou de zaak lang niet serieus genomen hebben’. ‘Zou’. Een bekende journalistieke truc als je iets wilt poneren zonder onderzoek. Maar wel één die meer past bij de Terneuzerpost dan de NOS. Het oogde als een vluggertje, wellicht ingegeven door de zucht naar een sensationele primeur. Voor je het weet gaat de concurrentie ermee aan de haal. Maar dat mag natuurlijk nooit een rechtvaardiging zijn voor broddelwerk, zeker niet als je claimt een kwaliteitsnieuwsorgaan te zijn waar de kijkers op moeten kunnen vertrouwen. 

historie van conflicten

We zijn een paar dagen verder. Cornelia is inmiddels uit de kast als een psychisch zieke vrouw. Dat zeg ik niet, dat zegt zij zelf. Bij Omroep Gelderland (www.geertdales.com/metoo-2). Ik voel me dus vrij dat op te schrijven. Ze heeft een historie achter de rug van conflicten bij de SP en de PvdA. Meermaals al zijn haar klachten onderzocht en onterecht dan wel onvoldoende onderbouwd bevonden. Dat weerhield haar er niet van er via de sociale media op terug te blijven komen, reden waarom de PvdA haar uit de partij gegooid heeft. Lijkt mij een begrijpelijk besluit. Daardoor is haar frustratie alleen maar groter geworden. Dat drijft haar om samen met een vriendin, die eveneens een reeks conflicten in de SP en de PvdA achter de rug heeft, de strijd met verhevigde inzet voort te zetten. Geen middel wordt geschuwd.

nou breekt mijn klomp

Met dank aan Xander van der Wulp en Ron Fresen heeft zij nu haar gezochte landelijke podium. De PvdA, geschrokken door deze negatieve publiciteit vlak voor de gemeenteraadsverkiezingen, zegde onmiddellijk een nieuw onderzoek toe. Naar eventueel grensoverschrijdend gedrag bij de PvdA in het algemeen, maar ook specifiek naar de zaak van Cornelia, alsmede haar kompaan Ellen Geist die ook al beweerde iets te intiem door Gijs van Dijk te zijn benaderd. Cornelia blij, zou je denken. Maar nee hoor. In een video-boodschap bij een interview met De Gelderlander van 10 februari zegt ze ‘helemaal geen derde onderzoek te willen’. Ze wil praten met de partijleider en/of de partijvoorzitter. 

Nou breekt mijn klomp. Is de partij bereid te doen wat Cornelia naar eigen zeggen al ‘twee jaar en tien maanden’ zoekt, te weten een onderzoek, dat ze overigens al twee keer gekregen heeft maar niet met het door haar gewenste resultaat, is het nog niet goed. Al eerder beklaagde ze zich over het feit dat een onderzoek door het grote, gerespecteerde en zeer ervaren instituut CAOP (voorheen het aan BZK gelieerde Centrum Arbeidsverhoudingen Overheidspersoneel, thans een zelfstandig orgaan dat alles weet van arbeidsmarkt en arbeidsverhoudingen) niet onafhankelijk kon zijn omdat een oud PvdA-Kamerlid er voorzitter van de Raad van Toezicht is. Wie dat instituut een beetje kent weet dat het totale lariekoek is dat leden van de RvT, allen gerespecteerde figuren uit allerlei al dan niet politieke windrichtingen, zich met zo’n onderzoek bemoeien. CAOP is niet een of ander obscuur bureautje, maar een mega-instelling vol met professionals.

nader onderzoek

Xander van der Wulp en Ron Fresen hebben inmiddels ook de tijd gehad zich te verdiepen in de persoon Cornelia Klaster, mits niet te druk met schnabbelen aan de Op1 borreltafel. Wellicht hebben ze kennis genomen van haar dwaze tweets: ‘Ladies, what you wanna drink?, geïllustreerd met foto’s van knappe mannen met ontblote torso’s, of een zwart vlak met daarop in wit de tekst ‘I really hate how I’m about to have to act’, voorzien van het bijschrift ’Er is geen andere weg meer’. En verder veel negatief commentaar op de PvdA. Alsmede een foto van haar met Job Cohen, die zich nu ook zorgen moet maken want hij schuurt tegen haar aan.

Misschien hebben ze de interviews gelezen die Cornelia de laatste dagen her en der heeft afgegeven, waar de frustratie en rancune van afdruipen, steevast geïllustreerd met foto’s van het duo Cornelia en Ellen. Misschien hebben Van der Wulp en Fresen intussen geconstateerd dat Cornelia 57 is en Gijs 42, wat op zich geen reden hoeft te zijn te concluderen dat intiem contact tussen de twee ondenkbaar is. Ik kan er uit eigen ervaring over meepraten want mijn partner en ik verschillen ook vijftien jaar (op de dag af precies zelfs, 5 maart, dank al bij voorbaat voor de felicitaties!). Maar ons scheiden tientallen kilo’s minder dan het duo Cornelia-Gijs. Dat zou voor mij, was ik journalist, reden zijn toch iets dieper te graven alvorens te geloven dat Gijs hitsig werd van zijn veel oudere en nogal corpulente, niet bepaald ravissante oud-partijgenote, die in De Gelderlander claimt dat hij -toch geen fysieke krachtpatser- haar zo stevig heeft omhelsd (de krant schrijft overigens ‘zou hebben omhelsd’) dat haar borst bont en blauw was.

Hoe het ook zij, wil de NOS een reprise van de Nieuwsuur-blamage voorkomen is het wellicht zaak alsnog ofwel met overtuigend ondersteunend materiaal op de proppen te komen, of openlijk te concluderen en erkennen dat ze erin getuind zijn en dusdoende een gefrustreerde fantast een nationaal podium hebben geboden, wat zich uiteindelijk frontaal tegen de vrouw in kwestie gaat keren. Vraag dat maar aan Rian van Rijbroek. 

Geert Dales

10 februari 2022

(aan/afmeldingen voor updates op deze website via www.geertdales.com/contact)